همه را با هم و با عشق بچين ولي از ياد مبر پشت هر كوه بلند

سبزه زاري است پر از ياد خداو در آن باز كسي مي خواند كه خدا

هست خدا هست و چرا غصه؟

پشت هر کوه بلند ، سبزه زاري است پر از ياد خدا !و در آن باز کسي

مي خواند ، که خدا هست ، خدا هست چرا غصه ؟! چرا؟

خدا هست ..

نخست گرم و آبي پر از مهر به ما مي خندد يا زميني را كه

دلش از سردي شب هاي خزان نه شكست و نه گرفت

بلكه از عاطفه لبريز شد ونفسي از سر اميد كشيد و در آغاز

بهار دشتي از ياس سپيد زير پاهامان ريخت تا بگويد كه هنوز پر

از امنيت و احساس خداست ..

چه مهمانان بي دردسري هستند مردگان

نه به دستي ظرفي را چرك مي كنند

نه به حرفي دلي را آلوده

تنها به شمعي قانعند

و اندكي سكوت...