يادمان باشد : وقتي کسي را به خودمان وابسته کرديم !
در برابرش مسئوليم …
در برابر اشکهايش ؛
شکستن غرورش ،
لحظه هاي شکستنش در تنهايي و لحظه هاي بي قراريش ….
واگر يادمان برود !
در جايي ديگر سرنوشت يادمان خواهد آورد ،
واين بار ما خود فراموش خواهيم شد …