می سرایم من غزل هرشب برای چشم تو

تا پذیرایم  شود  یک شب سرای چشم تو

ازخودم بیخود نموده بوی گندم بوی سیب

هم فدای سیب و گندم هم  فدای  چشم

کفر چشمانت زمن ایمان و دینم را گرفت

تا   جهنم  میروم   حتی  برای  چشم

رهگذر یک شب درون موج دریاغرق ش

می کند   آنی  رهایش  ناخدای  چشم  تو