اسمم داره يادم ميره چون تو صدام نمي‌کني
حالا که عاشقت شدم تو اعتنا نمي‌کني

دلتنگ‌تر ميشم ولي نشنيده مي‌گيري من‌و
هنوز همه حال تو رو از من فقط مي‌پرسن‌و

با اين که با من نيستي ديوونه ميشم از غمت
اصلاً نمي‌خوام بشنوم که اشتبا گرفتمت

داشتن تو کوتاه بود .. اما همونم کم نبود
گذشته بودم از همه .. هيچ کس به غير تو نبود

حقيقت‌و ميدوني و از من دفاع نمي‌کني
کنار تو مي‌ميرم و تو اعتنا نمي‌کني

مردم تو رو از چشم من امشب تماشا مي‌کنن
فردا غريبه‌ها من‌و پيش تو پيدا مي‌کنن

کاش اتفاقي رد بشي از کوچه‌هاي دلخوري
به روم نيارم که چقدر مي‌خوام که از پيشم نري

هر بار با شنيدن صداي تو آروم شدم
حتي واسه‌ي رفتنت پيش همه محکوم شدم